Słodkich snów, Anno

https://taka-jest-agata.blogspot.com/2018/06/joanna-opiat-bojarska-sodkich-snow-anno.html

Anna Rogozińska to singielka, lat 35. Jest ambitną reporterką poznańskiej stacji Primo TV.
Pewnego dnia Ania trafia na trop skandalu w jednej z prywatnych klinik. Chodzi o cudowne wyzdrowienia z nowotworów. Niestety, wszystkie osoby, które coś wiedzą i mogłyby powiedzieć, zaczynają ginąć. Jedna z pacjentek, lekarz, ochroniarz w klinice.
Okazuje się, że jedna z ofiar była powiązana z ojcem reporterki, emerytowanym prokuratorem.
Rogozińska czuje, że rozwiązanie tej zagadki, może otworzyć jej drzwi do kariery w Warszawie.
W zbieraniu dowodów pomaga jej dawny znajomy-Łukasz. Kiedyś misiowaty, ciapowaty kumpel, dziś bardzo atrakcyjny facet, w dodatku zainteresowany Anią. Czy między nimi zaiskrzy?
Podczas pracy nad sprawą afery medycznej Anna zaczyna dostawać wskazówki od anonimowego informatora. Maile zawierają mnóstwo odniesień do "Alicji w krainie czarów". Czy w tej książce kryje się podpowiedź.
Po pewnym czasie, informator umawia się z Rogozińską na wywiad. Okazuje się, że się znają. Podczas materiału na żywo wychodzą na jaw wstrząsające fakty. Czy Anna i jej ojciec mają coś wspólnego z tragedią?

To było moje pierwsze, niezwykle udane, spotkanie z twórczością Joanny Opiat-Bojarskiej. Pierwsze, które zachęciło mnie do kolejnych.

„Słodkich snów, Anno” to niewątpliwie także powieść z udaną intrygą kryminalną. Ciekawa jest zwłaszcza jej konstrukcja z dużą dozą zagadkowości i zaskoczenia. Zaczyna się od zdarzeń pozornie nie mających ze sobą nic wspólnego. Gdzieś w tle majaczy afera lekarska. Może i cenna jako temat dziennikarstwa śledczego, ale mało rozwojowa, biorąc pod uwagę hermetyczność świata medycznego. Nawet początkowo trup ma jakiś banalny charakter, nie nadający się na czołówki telewizyjnych programów. Z czasem jednak czytelnik trochę za udziałem kolejnych wydarzeń, a jeszcze bardziej dzięki intuicji i upartości samej dziennikarki, daje wciągnąć się w intrygę, która nie jest tak oczywista, jaka mogłaby się wydawać. Wiele tam znaków zapytania, wątpliwości, wiele białych plam informacyjnych. Śledztwo realizowane krok po kroku, dość długo nie daje rzeczywistego obrazu zbrodni i jej sprawcy ani głównym bohaterom, ani też policjantom, o których przecież Opiat-Bojarska nie zapomina, wciągając ich miejscami do wspólnych czynności wykrywczych. Myślę, że większość czytelników przez długą część lektury będzie podobnie zagubiona i swoimi myślami wędrować będzie po meandrach sprawy. Bardzo ciekawą propozycją, stanowiącą ważny element proponowanej intrygi, stanowi tajemnicza korespondencja pomiędzy tytułową dziennikarką, a mordercą, podpisującym się „Bezdenny kapelusznik”. Pomysł to nie nowy, dobrze wkomponowany w całość książki i realia opowieści, jak w tym przypadku, nie wydaje się chwytem ogranym. W perspektywie całej historii, a zwłaszcza jej zakończenia, czego oczywiście zdradzić nie mogę, ten zaskakujący chwilami dialog pomiędzy Anną i mordercą wzbogaca akcję, posuwając ją w odpowiednich momentach do przodu, ale też pozwala w sposób bogatszy i pełniejszy budować emocjonalną warstwę książki. Jest jedna rzecz, która może drażnić w tym wątku. Mnie początkowo zaskoczyła i zaciekawiła, z czasem jednak osłabiała kryminalny zmysł czytelniczy. Mam na myśli liczne, moim zdaniem jednak za liczne, odwołania we wspomnianej korespondencji do świata przedstawionego „Alicji w Krainie Czarów”. To ciekawy rys psychologiczny i osobowościowy zabójcy, czy realny, czy zrozumiały dla każdego. Śmiem jednak wątpić, choć mam też świadomość, że to może tylko i wyłącznie moja wina braku fascynacji tą lekturą. Na szczęście dla wszystkich realność świata (ale i motyw mordercy oraz rozwiązanie intrygi) wraca w tej opowieści bardzo mocno i dramatycznie. I tyle mogę zdradzić słowami wydawcy książki: jaki związek z zabójstwami ma największa katastrofa kolejowa PRL?

„Słodkich snów, Anno” to powieść udana, zwłaszcza umiejętnie i ciekawie złożoną tematyką obyczajowo-kryminalną. Mam wrażenie, że nie tylko wciąga swoją niebanalną intrygą, ale też świeżym spojrzeniem na współczesne życie pozwala utożsamiać się z emocjami bohaterów, jak i umożliwia prowadzenie czytelnikowi krytycznego dyskursu z autorką i jej światem.
www.kryminalnapila.blogspot.com