Natalii 5
ebook: mobi (kindle), epub (ipad)

Ciężko mi ocenić tą powieść. Z jednej strony czytało się ją lekko, szybko i całkiem przyjemnie, a z drugiej strony była momentami męcząca i naiwna a "wielka intryga" tak do końca mnie nie wciągnęła. Przed zakupem "Natalii 5" przeczytałam kilka recenzji. Wszędzie opisywano niezwykły humor autorki, ale dla mnie humor ten był bardzo schematyczny, często wymuszony i toporny. Główne bohaterki przedstawione zostały jako bystre i inteligentne, a jednak w celach humorystycznych chwilami okazywały się po prostu głupie, co bardzo mnie iryowało (np. w scenie z telefonem w sprawie pracy). Książka w większości składa się z dialogów, co w mojej ocenie jest dużą zaletą, jednak znaczna część tych dialogów jest napisana w formie kłótni, co na dłuższą metę jest męczące. Zakończenie powieści jest dość naiwne - wielka zagadka, której ojciec sióstr poświęcił całe życie, siostry rozwiązują ot tak, bez specjalnego wysiłku. Po prostu nagle wpadają na pomysł
i sprawa jest zakończona. Podsumowując, "Natalii 5" na pewno nie zalicza się do wybitnej literatury, jest to raczej "czytadło" po które można sięgnąć na koniec ciężkiego dnia, żeby się zrelaksować. Ja już nie sięgnę po książki tej autorki.

Przezabawny kryminał, napisany lekko i ze swadą, trochę w stylu Joanny Chmielewskiej. Tajemnicza śmierć, spadek i 5 przyrodnich sióstr o tym samym imieniu- Natalia. Świetna ksiażka, polecam :)

Po książkę „Natalii 5″ sięgnęłam za namową znajomej i muszę przyznać, że bardzo się cieszę, że wreszcie udało mi się ją przeczytać. Literatura autorstwa Olgi Rudnickiej była mi całkowicie obca, do tej pory nie miałam okazji czytać żadnej z jej powieści, czego żałuję, ponieważ to co udało mi się teraz poznać doskonale wpasowało się w mój gust literacki i sprawiło mi ogromną przyjemność. Nieomieszkam więc zapoznać się z kolejnymi książkami tej autorki.

Jarosław Sucharski, dowiaduje się, że jest śmiertelnie chory i że niedługo umrze, a ponieważ nie należy do ludzi, którzy lubią czekać, postanawia tą sprawę załatwić sam, na swoich zasadach. Spienięża cały swój majątek, który zdobył jako pośrednik w obrocie dziełami sztuki i popełnia samobójstwo w swojej willi w Mechlinie niedaleko Śremu. Wcześniej u notariusza zostawia depozyt dla funkcjonariuszy policji z wytłumaczeniem swojego czynu oraz dla Natali Sucharskiej, która zostaje wezwana po odbiór swojej własności u urzędnika. Na miejscu okazuje się, że Natalii jest pięć, każda ma takie samo imię i nazwisko i każda z nich ma pełne prawo do depozytu i spadku po nieboszczyku. Kim więc są te kobiety? W dodatku policja, pomimo dowodów i listu od Sucharskiego, nie jest przekonana, że w domu w Miechlinie doszło do samobójstwa, komisarz Potocki ma przeczucie, że coś w tej sprawie nie pasuje. Czy było to jednak morderstwo? Czy któraś z Natalii ma z tym coś wspólnego?

Bohaterkami książki są kobiety o różnych charakterach, ale każda z nich jest waleczna, uparta i ma cięty język. I gdy Autorka wprowadza całą piątkę do jednego domu i każe razem mieszkać, to mieszanka wybuchowa powstaje sama. Kłótnie i sprzeczki to chleb powszedni, a żadna z kobiet nie chce ustąpić. Powoduje to multum przezabawnych sytuacji i komicznych dialogów. Muszę przyznać, że Olga Rudnicka ma wspaniałe poczucie humoru, którym zaskarbiła sobie moje serce. Pomimo, że książka miała być kryminałem, okazała się dobrą komedią, w której nie brakuje zagadek i tajemnic. Dawno nie uśmiałam się tak bardzo przy literaturze. Dzięki temu nie żałowałam, że nie jest to rasowy kryminał z ociekającymi krwią morderstwami, bo zabawę miałam przednią.

Początek książki delikatnie się wlecze i mniej cierpliwi mogą zrezygnować z czytania, zachęcam jednak do przeczekania tych zaledwie kilku stron by odkryć, że proponowana nam historia jest nie tylko zabawna, ale przede wszystkim wciąga i wraz z bohaterkami szukamy zaginionego skarbu. O tak, bo „Natalii 5″ to nie tylko śledztwo w sprawie rzekomego samobójstwa, to nie tylko pięć całkiem obcych kobiet, które muszą nagle zamieszkać razem, ale poszukiwanie testamentu pozostawionego przez Jarosława Sucharskiego, a co za tym idzie, odnalezienie sejfu i kodu do niego. I jak się potem okazuje, to dopiero początek zagadek jakie zostawił nieboszczyk.

Wydarzenia, które mają miejsce w willi w Mechlinie, mają olbrzymi wpływ na życie bohaterek. Kobiety podejmują wielkie życiowe decyzje i za sprawą narzuconych współlokatorek zaczynają inaczej patrzeć na świat i na siebie nawzajem. Z początkowej niechęci i złości, zaczyna rodzić się nie tylko solidarność, ale również chęć pomocy pozostałym Nataliom, powstaje też nikła więź, więź, której żadna z nich by się nie spodziewała. Gdy dziewczyny muszą stanąć po jednej stronie, nikt nie jest w stanie ich powstrzymać i nawet górę lodową potrafią wyprowadzić z równowagi, przekonał się o tym porucznik Potocki, jego kolega Kurek oraz cały komisariat.

Mogłabym jeszcze wiele pisać o tej pozycji, zachwalać i wymieniać to co niezwykle przypadło mi do gustu, ale myślę, że sam fakt, że w „Natalii 5″ mamy do czynienia z niezrównoważonym babińcem, który poszukuje zaginionego skarbu, mówi samo za siebie, zwłaszcza jeśli żadnej z kobiet nie da się przegadać. Polecam wszystkim tym, którzy mają ochotę na odrobinę dobrej zabawy, o przepraszam nie taką odrobinę, bo książka liczy sobie trochę stron, ale uwierzcie wcale tego nie odczujecie. Sprawy lecą w tak szybkim tempie, że kartki przewracają się same i zanim się człowiek obejrzy poznaje już całą historię. Nie ma się jednak co martwić, ponieważ okazuje się, że jest kolejna część przygód Natalii, z którą z całą pewnością się zapoznam. Polecam!