Nemezis
ebook: mobi (kindle), epub (ipad)

Gdyby ktoś mi kiedyś powiedział, że niełatwo będzie mi napisać opinię o najnowszej powieści Macieja Siembiedy, nie dałabym wiary. Ale jak to? Jeden z ulubionych polskich (i nie tylko) pisarzy, który nie zawodzi, poniekąd kontynuacja świetnej Katharsis, więc skąd te trudności?

Maciej Siembieda stworzył powieść, o której napisałabym najchętniej jednym zdaniem, składającym się z samych przymiotników. I zaznaczę, że nie byłoby tutaj sformułowania „niepotrzebne skreślić”. To może zacznę od czegoś podobnego, a potem napiszę więcej, bo ta książka na to zasługuje.

Nemezis jest nieodkładalna, niezwykle dobrze skonstruowana, inteligentna, zawstydzająca (jak można tak rewelacyjnie łączyć fikcję literacką z prawdziwymi wydarzeniami?), napisana z humorem, który trafia w sedno (kocham sformułowanie „perfumy dalekiego zasięgu”), dla każdego czytelnika (nie tylko dla fanów powieści z dominującym wątkiem historycznym). Jednym słowem doskonała!

Bogini Zemsty Nemezis sprowadzi nas wieloma ścieżkami. Te ścieżki przechodzą przez wiele państw, a wraz z nimi bohaterowie powieści. Rzuceni w trudny i bardzo burzliwy czas historii, próbują jak najlepiej sobie poradzić, a przede wszystkim przeżyć. Jednak przeżycie to nie jedyny cel i siła napędowa. Głęboko zakorzenione w trzewiach poczucie zemsty i wymierzenia kary, będzie znamiennym motorem działań jednego z braci.

Słowem podsumowania

Powieść Macieja Siembiedy jest jak najlepsza powieść historyczna, przygodowa, sensacyjna w jednym. Z fascynacją śledziłam losy braci, z drżeniem przyglądałam się wspaniale przedstawionemu tłu historycznemu ze wszystkimi miejscami akcji, z czytelniczą radością odkrywałam fabularne ścieżki, które doprowadziły do finału.

Nigdy w swoich opiniach ani komentarzach nie piszę „musisz to przeczytać” (naprawdę nic nie musisz!), ale gorąco Cię zachęcam drogi czytelniku mojego bloga do zapoznania się z twórczością Macieja Siembiedy. Zapewniam Cię, że te powieści to pod względem fabularnym pisarski majstersztyk. Jestem zachwycona i dumna, że mamy takiego pisarza wśród rodaków.

Chapeau bas Panie Macieju! Dziękuję i czekam na kolejną Pana powieść.

Ocena: 5+/6 czytaj więcej

Zemsta wydaje się prosta w swej konstrukcji, jest krzywda i jest po prostu odpowiedź na nią. Tyle teoria, praktyka jest bowiem o wiele bardziej skomplikowana o często daleko jej do prostego scenariusza. Zdarza się, że oplata swego autora niczym pajęczyna i towarzyszy mu jak cień przez lata, jednocześnie motywując do działania, z drugiej natomiast nie pozwalając niekiedy dostrzec detali, jakie mogą zmienić wiele.

Bracie Janoschek dla wielu byli synonimem braterstwa, prawdziwego i trwającego nawet wówczas gdy nikt go nie zauważał. Ich młodość przypadła na niespokojne czasy, nim dostali się w wir dziejowego huraganu, mieli całkiem inne plany na przyszłość. Greta, znała ich obu, bardziej niż ktokolwiek przypuszczał. Jednak ich drogi rozeszły się, a śmierć Herberta stała się motorem działań dla Bruna. Zemsta. To słowo było z nim kiedy pokazywał na cyrkowej arenie swój niezwykły talent w rzucaniu nożami i kiedy był w szeregach elitarnego oddziału legendarnego Otta Skorzenego. Towarzyszy mu przez dziesięciolecia, wciąż przypominając co jest dla niego najważniejsze, chociaż także inne wspomnienia dają o sobie znać. Kim była Greta, dziewczyna, jaka podjęła kiedyś decyzję brzemienną w skutkach? Upływ czasu dla jednych oznacza jedynie kolejny etap w rozgrywce, wydającej się dawno zakończonej, ale czy faktycznie tak jest? Pamięć ludzka bywa niebezpieczną bronią, tak samo jak i fanatyzm, kiedy połączą się mogą pokierować tak rozwojem sytuacji, iż ktoś stanie się pionkiem, nie wiedząc o tym. Ale nie wolno zapominać o jednym, zemsta bywa obosieczną bronią, nieprzewidywalną, zwłaszcza jeśli sekret w końcu ujrzy światło dzienne!

Zemsta. Sprawiedliwość. Przeznaczenie. Nemezis. Trzy słowa, znamienny tytuł, kilka dekad, niejedna zawierucha dziejowa czyli w więcej niż telegraficznym najnowsza książka Macieja Siembiedy. Nieodkładalna ani na moment, nieprzewidywalna i przede wszystkim z kategorii tych, które kończymy z ogromnym żalem, gdyż chciałoby się czytać ją nadal. Nim to nastąpi chciałoby się przyśpieszyć poznawanie jej, lecz w żadnym wypadku tego nie robi się tego. Rozmach i kameralność, wielka historia oraz ludzkie losy nierozerwalnie z sobą związane, będące nawzajem dla siebie źródłem kolejnych wydarzeń stanowią oś fabuły, zaskakującej rozwojem akcji i kreacją bohaterów. Coś jeszcze przykuwa uwagę, tajemnice, jedne zaznaczone wyraźnie, inne jedynie zdające się być wrażeniem, ulotnym, ale przypominającym o sobie co jakiś czas. Nemezis jako tło ma prawdziwy fresk historyczny obejmujący kilkadziesiąt lat, fascynujący i przerażający równocześnie, surowy i pełen dramatyzmu, w scenerii takiej autor umieścił opowieść, w jakiej zemsta odgrywa jedną z głównych ról, ma niejedną twarz i ogromną moc wpływania na podejmowane wybory. Nie brakuje również doskonale osadzonego wątku politycznej fikcji, niepokojącej i nierozerwalnie związanego z całością. Zemsta ma zbyt często gorzki smak. Sprawiedliwość nie zawsze triumfuje. Przeznaczenie jest nieodgadnioną enigmą. Jednak prawda czasem dochodzi do głosu...

Ocena: 6/6 czytaj więcej

Ponoć zemsta smakuje najlepiej na zimno. Bzdura! Zemsta zarówno na gorąco jak i na zimno jest mdła, gumowata i toksyczna... A emocjonalna niestrawność potrafi utrzymywać się zaskakująco długo...

Każdy w opolskim Zaodrzu wie, że bracia Janoschek to dwa ciała a jeden duch. Bruno i Herbert zrobią dla siebie wszystko. Kiedy dochodzi od tragedii i Herbert ginie, Bruno przysięga pomścić brata. Za wszelką cenę. Tak rozpoczyna się wieloletnia pogoń za sprawiedliwością, która wiedzie przez cyrkowe areny, koszary wojskowe, PRL-owskie więzienie i układy z niebezpiecznymi ludźmi. Gdzieś pomiędzy dramatem wojny, polityczno-ekonomicznymi zawirowaniami na świecie i polską, komunistyczną rzeczywistością poznamy, jak bardzo nieoczywisty kształt może przybrać prawdziwa miłość i oddanie ukochanej osobie...

Czy na tej ziemi jest człowiek z pragnieniem zemsty silniejszym niż twoje?

Wielowątkowa, ale zadziwiająco wręcz spójna. Z imponującym zapleczem merytorycznym. Napisana przepiękną polszczyzną, z doskonałym zmysłem estetycznym, wyczuciem i humorem. Tło historyczne, w którym fikcja literacka przenika autentyczne wydarzenia, kreacja postaci, pomysł na oślepiającą zemstę w roli głównej - to wszystko można określić jednym, jakże przyjemnie brzmiącym słowem - majstersztyk.
"Nemezis" to nie tylko fenomenalna intryga, fascynująca powieść akcji ale przede wszystkim to ogrom emocji: zdrada, poczucie niesprawiedliwości, wstyd, hańba, gniew. Emocji, które kształtują naszą przyszłość i definiują nasze wybory.

Bardzo dziękuję Autorowi za każde słowo w tej książce, każdą minutę poświęconą na skrupulatny, żmudny proces researchu, za czas, który przeznaczył na to, aby oddać w ręce czytelników TAK dopracowaną powieść.

Panie Macieju, w każdej Pana powieści da się bowiem wyczuć coś niebywałego - Pana szacunek do nas - czytelników. Dziękuję za całego serca za to, co robi Pan dla literatury polskiej.

Nemezis jest powieścią idealną.

Ocena: 6/6 czytaj więcej

Każda kolejna książka Macieja Siembiedy pozostawia mnie na kilka dni w trudnym do opisania stanie. Głowa jest pełna historii, które wybrzmiewają i nie pozwalają myśleć o niczym innym. Jednocześnie trzyma mnie blokada pisania, wywołana zachwytem nad kunsztem Autora.

Na Nemezis czekałam od momentu zamknięcia Katharsis.

Mimo że autor wtedy nie zapowiadał kontynuacji, że zdawało się że to zamknięta historia, to ja zaczęłam czekać. Na kolejną sagę, na następną historię pełną trudnych wyborów, niewyjaśnionych spraw, wątków i historycznych postaci, misternie wplecionych w fikcję. Opowiedzianych tak, że nie sposób przerwać lektury do samego końca. Aż do posłowia, które jest zawsze wisienką na Siembiedowskich tortach. Którego czytanie przepięknie finalizuje i dopina wszystko co wcześniej przez kilkaset stron szalało w mojej wyobraźni.

Z Opola poprzez Berlin, Stuttgart, Madryt, Kair aż do Gdańska i tajemniczej kopalni w Sudetach. Poznajemy nowych bohaterów, spotykamy tych znanych z Katharsis, w tle przemykają nawet ci z Gambitu.

Pierwszoplanowy bohater splata tym razem w sobie nazwisko jednego człowieka i historię innego, a losy jego i jego bliskich pokazują, jak silne były śląskie korzenie w polskich i niemieckich rodzinach, związkach i innych trudnych relacjach. I to, jak różnie toczyły się losy ludzi z tej samej okolicy, podwórka, domu.

I to wewnętrzne rozdarcie czytelnika wobec Bruna, ten rozdźwięk, czy akceptujemy jego wybory i jego samego, czy wręcz przeciwnie, bo jednak stoi on po stronie świata, którego w szkole uczono nas nienawidzić. Jest człowiekiem poturbowanym przez historię, przez co nie miał wyboru? Czy po prostu postępował źle?

Jak blisko jest od miłości do nienawiści. Jak trudno zapomnieć, jak łatwo zapiec się w zemście. Jak łatwo ufać nie temu, komu się powinno. Jak trudno wybaczyć temu, kogo się kochało najbardziej.

Niezwykłe życie braci Janoschek, ich jedynej przyjaciółki Grety, ich wroga Flinka, niesamowita cyrkowa kariera, prowadząca do niezwykłych wojennych przydziałów, przyjaciele i wrogowie, niewiarygodne akcje, te udane i nieudane. Wizja zemsty, karmiona nienawiścią przez lata. I ten niezwykły splot życiowych ścieżek, prowadzący Janoschka krętymi drogami do greckich Tosidosów, znanych nam z Katharsis. A po drodze naziści i wizje polityki, gospodarki i świata, o których nie mieliśmy pojęcia.

Po prostu nie sposób zebrać i zgrabnie opisać to, co zostawia w czytelniku ta książka. Bo jak zwykle Autor darowuje nam mnóstwo faktów i wiedzy z Wielkiej Historii, ale i wspaniałych fikcyjnych emocji, przygód i szalonych akcji. I ten język, te fenomenalne nawiązania, delikatny humor i subtelne ironiczne odwołania (ach, ci makaroniarze, którzy odłożyli broń! Cudo!).

Niezrównana lekkość pióra, która na jednej stronie wywołuje strach i rozpacz nad losami bohaterów, by za kilka następnych pozwolić wyrównać oddech.

Po prostu uwielbiam.

Nemezis to bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. I o tym jest ta książka. Bardzo gorąco ją polecam!

Zresztą po raz kolejny pozwolę sobie zacytować samą siebie:

„Najnowsza książka mojego ulubionego Autora już za mną.

Najlepsza książka tego roku już za mną.

Zazdroszczę Wam, że dopiero będziecie ją poznawać.”

Ocena: 6+/6 czytaj więcej