Zanim wystygnie kawa
ebook: mobi (kindle), epub (ipad)

Kiedy dotykają nas nasze osobiste ludzkie dramaty wówczas często się za nie obwiniamy. Mamy poczucie, że nie zrobiliśmy nic, albo zbyt mało, aby być może wszystko potoczyło się inaczej. Żyjemy w przeświadczeniu, że być może zabrakło kilku niewypowiedzianych słów, szczerości, otwartości, a dziś już na wszystko jest za późno. Wtedy bardzo często w naszej głowie pojawia się myśl „gdybym tylko mogła/mógł cofnąć czas to...” No właśnie, co wtedy by się stało? My niestety obecnie nie mamy możliwości, aby to sprawdzić, ale taką szansę otrzymali bohaterowie książki Toshikazu Kawaguchi Zanim wystygnie kawa, będącej pierwszą częścią cyklu o tym samym tytule, z której recenzją dziś do was przychodzę.

Zapraszam was zatem do kraju kwitnącej wiśni, na pyszną kawę do maleńkiej, klimatycznej kawiarni, która, choć nie rzuca się w oczy potencjalnych klientów, to jednak jest bardzo znana przez tamtejszą społeczność. Swoją popularność zyskała dzięki krążącej na jej temat miejskiej legendzie, jakoby tym, którzy ją odwiedzą, dawała ona możliwość przeniesienia się w czasie do wybranego przez nich momentu w ich życiu.

Na kartach książki poznajemy historię czterech osób, które zaryzykowały i zdecydowały się na taką podróż w czasie. Nie bez powodu użyłam zwrotu zaryzykowały, gdyż każdy, kto zdecyduje się na ten krok musi wykazać się dużą cierpliwością i determinacją, dlaczego przekonacie się sami. A także spełnić kilka zasad, które mogą budzić strach i zniechęcać. Abyście mogli dokładniej zrozumieć, w czym tkwi istota tej niezwykłej podróży, pozwólcie, że wspomnę o dwóch z nich:

Choćby nie wiem, jak się starać w przeszłości, nie można zmienić teraźniejszości”.

Obowiązuje limit czasu. Wróć, zanim wystygnie twoja kawa.

W przeciwnym razie... Tego, co stanie się w przeciwnym razie musicie już dowiedzieć się sami, czytając książkę, do czego serdecznie każdego z was zachęcam.

W tym miejscu rodzi się pytanie, jaki zatem sens ma taka podróż skoro bez względu na to, jak będzie ona wyglądała, nie zmieni niczego co dzieje się tu i teraz. Ja wam oczywiście tego nie zdradzę, ale pamiętajcie o jednym, najważniejsze zmiany zawsze dokonują się tam, gdzie nie docierają oczy.

Nasi bohaterowie stanęli w obliczu bolesnych przeżyć i trudnych wyborów, z którymi musieli się zmierzyć. Choć każdy z nich czuł, że stoi pod ścianą, to zrozumieli, że wiele zależy od tego, w jaki sposób postrzegamy sytuację, w której się znaleźliśmy, ponieważ nigdy nie jest za późno na to, by odmienić swoje serce. Jeśli tylko zaczniemy patrzeć na to, co nas spotyka sercem, ono doda nam sił, abyśmy poradzili sobie ze wszystkim, co szykuje dla nas życie.

Zanim wystygnie kawa to mocno poruszająca historia spleciona z trudnych przeżyć i doświadczeń pracowników oraz stałych klientów ponad stuletniej podziemnej kawiarni w klimacie retro. Choć są zupełnie różne, to jednak splatają się ze sobą w niezwykle ciekawy sposób, tworząc zajmującą i wciągającą lekturę. Taką, w której czytelnik, jeśli tylko da się jej pochłonąć, odnajdzie głębię niedostrzegalną po pobieżnym przeczytaniu książki. Autor pozwala nam doświadczyć czegoś niezwykłego, bo choć owe podróże w czasie nie są w stanie zmienić tego, co już się wydarzyło, to my czytelnicy jesteśmy niemalże namacalnymi świadkami przemian zachodzących w ludzkich sercach. A one mogą być początkiem czegoś nowego, nieść spokój i ukojenie odczuwanego bólu, trosk i niepokojów.

Choć, jak widzicie, jest to książka oparta na motywie fantastycznym, to stanowi on jej drugorzędny aspekt. Wcale nie musimy mieć swego rodzaju wehikułu czasu, aby odbyć tę najważniejszą być może podróż w naszym życiu. Powinna być nią dla nas podróż w głąb siebie. To tam wszystko ma swój początek i swój koniec. Tylko od nas zależy czy jesteśmy na nią gotowi.

Oczywiście serdecznie zachęcam was do sięgnięcia po tę wspaniałą książkę. Jednak uważam, że jest to tytuł dla nieco starszego czytelnika. Aby docenić jej wartość i dostrzec wyjątkowość, trzeba posiadać pewną dojrzałość emocjonalną. Tylko wówczas czas spędzony na jej czytaniu będzie nas ubogacał wewnętrznie, wzbudzi silne emocje, a także skłoni do głębokich refleksji i przemyśleń na płaszczyźnie naszego życia. Jest to powieść mocno angażująca, dlatego można przeczytać ją bardzo szybko, ale myślę, że warto nie spieszyć się z czytaniem, a dawkować po trochu, właśnie po to, żeby dać sobie czas i przestrzeń dla własnych rozważań. Pamiętajcie, tylko aby zakończyć jej czytanie, zanim wystygnie wasza kawa.

Ocena: 5/6 czytaj więcej

Zanim wystygnie kawa to cztery historie ludzi, którzy mieli możliwość przeniesienia się w czasie. Oczywiście było to możliwe pod pewnymi warunkami i pewnych zasadach. Każde z nich musiało więc podjąć ryzyko czy rzeczywiście chcą przenieść się do przeszłości i zastanowić się jak taką szansę wykorzystać.

To bardzo krótka powieść japońskiego Autora. Skłania ona do refleksji i rozmyśleń co my byśmy zrobili będąc na miejscu bohaterów książki... Mnie osobiście jednak wystarczająco nie wciągnęła...

Ocena: 3/6 czytaj więcej

Chyba każdy chciałby choć na chwilę przenieść się do przeszłości, żeby móc naprawić błędne decyzje, spotkać jeszcze raz bliskich. Okazuje się, że niepozorna kawiarnia gdzieś w Tokio pozwala na taką podróż, ale mało kto się na nią decyduje. Dlaczego? Bo ma tak wiele zasad, których trzeba przestrzegać i które powodują, że niewiele da się zrobić. Najważniejsze z nich to:

- Teraźniejszość się nie zmieni
- Tylko jedno krzesło przenosi do przeszłości i nie można się z niego ruszać
- Można się spotkać tylko z osobami, które były w tej kawiarni w przeszłości
- Jest limit czasu: trzeba wrócić zanim wystygnie kawa
- Każdy może tylko raz wrócić do przeszłości

Po co w takim razie decydować się na taką podróż, skoro niewiele wniesie do życia? Czy są osoby, które mimo tylu obostrzeń zdecydują się na powrót i co z tego wyniosą?

Niezbyt obszerna lektura pokazuje minimalizm i piękno japońskiej literatury. Cztery rozdziały przedstawiają różne relacje między bohaterami, nie są to też przypadkowe osoby. Mało kto zagląda do kawiarni, która nie zmieniła się od stu lat i w której można poczuć ducha przeszłości. Dążenie do powrotu wywołane jest silnymi emocjami, wstrząsem emocjonalnym, próbą pogodzenia się z przeszłością właśnie. I choć takie spotkanie nie zmieni teraźniejszości to jednak wiele wnosi w życie bohaterów i pozwala im poznać siebie i zrozumieć istotne kwestie, które nie pozwalają im iść dalej.

Autor pokazuje różne relacje: pewnej pary, która nie potrafi ze sobą otwarcie rozmawiać; małżeństwa, które dopadł problem; relacji siostrzanej, która przez lata nie była najlepsza; czy też spotkanie matki i dziecka, które jest niezwykle istotne dla oby stron. Każda z tych kwestii jest inna, ale wszystkie niezwykle ważne dla każdego z bohaterów ale także dla czytelnika. Ciężko mi wybrać rozdział, który najbardziej mnie dotknął, mam wrażenie, że każdy z nich w jakimś stopniu był dla mnie istotny i pozwolił mi poznać ludzką naturę.

Pierwotnie tytuł ten został napisany przez autora jako sztuka, dopiero później doczekała się powieści, a także ekranizacji. To, że pierwowzorem był scenariusz sztuki czuć podczas lektury, która jest niezwykle plastyczna i można doskonale wyobrazić ją sobie w trakcie czytania. Jednocześnie wszystkie wydarzenia dzieją się w tej niewielkiej kawiarni, to tu poszczególni bohaterowie przychodzą, na kilkumetrowej przestrzeni odbywają się ważne rozmowy i wydarzenia.

Bardzo wyraźnie czuć tutaj ducha wschodnio-azjatyckiej literatury: niewielka objętość, proste wydarzenia, rozmowy, minimalizm w opisach, przesłanie płynące ze spotkań bohaterów. Nie ma tu zwrotów akcji, czy niespodziewanych sytuacji, są raczej przemyślenia na temat życia. To ten rodzaj lektury, przez który sunie się powoli i z przyjemności, delektując się każdym szczegółem.

Zanim wystygnie kawa to niewielka objętościowo lektura, która w czterech opowiadaniach pokazuje różne ludzkie relacje. Odrobina magicznego realizmu, która przedstawiona jest przez podróż w czasie, pozwala uwypuklić ludzkie uczucia, pozwala bohaterom spojrzeć w głąb siebie. To lektura, którą powoli się kosztuje. Na pewno nie dla każdego, ale myślę, że warto po nią sięgnąć i sprawdzić, czy to ta właściwa książka.

Ocena: 5/6 czytaj więcej